Shakey Sam: I wonder why the world is so mean to me.

September 2000: Stamtafel van ons toenmalige hotel op Terschelling. Kopje koffie met Johan van der Zee (1942-2018), journalist en programmamaker van van Gewest tot Gewest. Het onderwerp kwam op de blues. “Voor mij”, zei ik, “is Shakey Sam de beste blueszanger die ik ooit heb gehoord”. Johan was stomverbaasd en verrast, ook hij was bewonderaar. Het toeval wilde dat hij bezig was een TV-documentaire te maken over Shakey Sam.

 I wonder why the world is so mean to me

Simon Vlietstra uit Franeker, alias Shakey Sam (Volgens RateYourMusic.Com ‘nicknamed “Shakey Sam” because he was always nervously shaking before concerts’), is slechts 30 jaar geworden. Hij leefde en stierf de blues. Op 15 mei 1981, een dag voor zijn verjaardag, besloot hij om een einde aan zijn leven te maken.

Hij was de grootste blueszanger die Nederland ooit heeft voortgebracht. Behalve solo speelde hij ook met zijn band; de Shakey Sam Blues Band. Een hecht muzikaal collectief: stevig, bluesy en swingend.

Zomer 1976: Een dampende, stampende, swingende, zwetende zaal Bolder van camping Stortemelk op Vlieland. De Shakey Sam Blues Band maakt live opnames voor de LP die de naam draagt van de band. Kant 2 bestaat geheel uit deze live recordings. Obscure, rauwe, authentieke blues. De band speelde in de bekendste bezetting: David Gardeur (piano), Jan de Jong (bas), Leo Roodhof (drums) en Shakey Sam “himself”. Later begreep ik pas hoe uniek deze avond was; het vormt een Nederlands bluesdocument.

Shakey Sam’s carriere begon in 1972 (Larens Jazz-festival). Vervolgens groeit z’n bekendheid langzaam maar zeker. In 1974 vormt hij het voorprogramma van de “American Blues Legends”-tour. Aansluitend treedt hij toe tot de al even legendarische formatie Barrelhouse, na een jaar stopt hij daar weer mee. Hij vormt vervolgens de eerste bezetting van de Shakey Sam Blues Band (met Apple Rammers, David Gardeur en Jan Dijkstra). In 1976 maakt hij een tour door Engeland en verschijnt z’n eerste solo LP.

September 1978: Ik drumde in The Individuals. De naam dekte de lading. Jelle Braaksma, de gitarist, had deze naam bedacht. Behalve oorverdovend hard was het vooral leuk, gezellig en rock ’n roll. Een exponent van die tijd. We hadden wel een eigen backline maar het P.A. huurden we. Meestal die van de Shakey Sam Blues Band. Bassist Jan de Jong kwam dan met z’n bus en regelde het geluid.

Donderdag 19 november 1981: Drachten, café het Brune Jaske. Herdenkingsconcert van Shakey Sam. Vrijwel alle muzikanten waarmee hij samen heeft gespeeld zijn aanwezig. De dubbel-LP “Dedicated to the blues” wordt gepresenteerd, een prachtige plaat. Heb ik grijs gedraaid. Het ingetogen gespeelde “I wonder why the world is so mean to me” is voor mij het hoogtepunt van de plaat. Tekenend voor de blues in Shakey Sam’s ziel.

Tot slot.

Shakey Sam is voor mij een anker in de tijd waarin ik de wereld en de muziek ontdekte. De blues heeft dankzij hem nog steeds een apart plekje in mijn hart.

-*-

Tip: hier vindt je veel opnames van Shakey Sam. Luister en huiver.